Güneş Sistemi’ndeki dört gaz devinden ilkidir. Diğer gaz devleri gibi Jüpiter’in de kalın, soğuk bir atmosferi, halkaları ve pek çok uydusu vardır. En büyük uyduları ‘Galileo Uyduları’ olarak bilinen; Europa, Ganymede, Io ve Callisto’dur.

Mars, Güneş Sistemi'nin Güneş'ten itibaren dördüncü gezegenidir. Yüzeyindeki yaygın demir oksitten dolayı kızılımsı bir görünüme sahip olduğu için ‘Kızıl Gezegen’ de denir.

Uranüs, yüzeyinde bazı bulut kümeleri gözlenebilen, soluk mavi bir topu andıran bir gezegendir. Kalın atmosferinin altında donmuş gazlardan oluşan bir tabaka, merkezinde ise kayadan bir çekirdek bulunur. Ayrıca teleskopla keşfedilen ilk gezegendir.

Neptün Güneş’e en uzak, dolayısıyla en uzun yıla sahip olan gezegendir. Atmosferi kalın ve çok soğuktur. Ayrıca gözlemlerden önce matematiksel hesaplamalar sonucunda keşfedilmiş ilk gezegendir.

Merkür, Güneş Sistemindeki en küçük ve Güneş’e en yakın gezegendir. İnce atmosferi ısıyı tutmaya yetmediği için geceleri çok soğuk geçer. Atmosferi çok ince olduğundan gökyüzü her zaman siyahtır.

Venüs, Dünya’ya en yakın gezegendir. Sera etkisinden dolayı yüzeyi çok sıcaktır. Gezegenin yüzeyine bulutlardan asit yağar, portakal sarısı gökyüzü sık sık yıldırımlara sahne olur. Bir günü bir yılından daha uzundur.

Görkemli halkasıyla Satürn, Güneş Sistemi’ndeki en düşük yoğunluklu gezegendir. Yoğunluğu sudan bile azdır, bir başka deyişle bu gezegen yeterince büyük bir okyanusa konsaydı batmazdı. Satürn’ün yedi halkası Güneş Sistemi’ndeki en büyük kütleli ve en geniş halkalardır.

Uzaydaki evimiz Dünya. Yüzeyinde suyun sıvı halde bulunduğu, üzerinde hayatın var olduğu tek gezegendir. Dünya Güneş Sistemi’ndeki en yoğun, yani hacmine göre kütlesi en büyük olan gezegendir.

Orta büyüklükte bir yıldız olan Güneş, tek başına Güneş Sistemi kütlesinin %99,8'ini oluşturur. Güneş’ten yayılan enerji, fotosentez yoluyla Dünya üzerindeki hayatın hemen hemen tamamının var olmasını sağlar ve Dünya’nın iklimi üzerinde önemli etkilerde bulunur.